Hoi, ik ben Isa en ik ben 21 jaar oud. Ik leef met PDS, het prikkelbare darmsyndroom. Dit houdt in dat je darmen prikkelbaar zijn, en de oorzaken hiervan kunnen verschillen voor iedereen. Mijn grootste boosdoener is ui! Als ik dat eet, krijg ik veel buikpijn en wordt mijn wc mijn beste vriend.
Hoe ben ik hierachter gekomen?
Eigenlijk door het zelf te ontdekken. Elke keer als ik ui at, rauw of gekookt, kreeg ik hevige buikpijn. Dus ben ik ermee gestopt. Jammer genoeg zitten uien in veel gerechten, maar hier kan ik wel mee leven. Het enige lastige voor mij is dat mijn darmen ook sterk reageren op stress, en dat heb ik nogal vaak... Dit betekent dat ik soms echt een buikpijnaanval kan krijgen, zelfs op onhandige momenten.
Een paar jaar geleden vond ik dit echt heel erg. Ik was bang om naar feestjes te gaan, naar mijn schoonouders, naar school, stage en zelfs om te werken, omdat ik bang was dat ik weer een aanval zou krijgen. Daarom zei ik van tevoren al af als ik dacht dat ik last zou kunnen krijgen. Maar nu maak ik me er minder druk om! Letterlijk... Ik laat mezelf niet meer tegenhouden, omdat ik bang ben voor een aanval.
Wel ben ik nog niet helemaal over mijn angst voor toiletbezoek heen. Ik kijk altijd nog of de deuren van de wc wel helemaal van boven tot beneden lopen en of er meerdere wc’s ergens zijn. Vaak houd ik het toch nog op tot ik thuis ben. Liever buikpijn alleen voor mij dan de geur van ontlasting voor iedereen! Hoewel het eigenlijk anders zou moeten zijn. Het is niets om je voor te schamen! Mijn vriendinnen weten er allemaal van en maken er alleen maar grapjes over. Maar dat maakt het allemaal wel veel makkelijker.
Dus hier is een tip van mij: praat er gewoon over!
Reactie plaatsen
Reacties